Ziarno

człowiek to ziarno
wieczności
w klepsydrze wszechświata
przemyka między palcami bogów
wierząc w filozoficzny kamień
doskonałą atrapę wszechrzeczy
i niedoskonałych pragnień

ten ludzki pies
ogon przy Ziemi
łeb przy Ziemi
targamy
szargamy pod niebem
róg obfitości
zamieniony w garb